خدايا

به نماز تو مي ايستم و در ياد تو خويشتن را رها ميكنم تا هميشه مرا بنده خود بخواني و از دغدغه ها و وابستگي هاي دنيا برهاني و گره هاي نا گشوده زندكي ام را بر روي پنجره هاي سعادت و نيك بختي بگشايي و وجودم را از حس سبز اميد لبريز سازي وبه  شكوفه هاي عشق آراسته گرداني.

        يا رب نظر تو برنگردد        برگشتن روزگار سهل است

اي فروغ بي غروب با گامهاي خسته و دل شكسته ام به سراغ سجاده و محراب نگاهت مي آيم تا مرا در پناه لطف و كرم خويش در آغوش گيري و وجود ناآرام مرا به ساحل امن ايمان و رستگاري برساني و آرامش جاودانه مهرورزان شكيبا و بخشنده ات را عطايم فرمايي.

الهي

اي مهرباني كه يادت باغ آرامش است و ذكرت روشنايي دل صداي بال پرستوهاي دلم را هنگام اذانت ميشنوم و نيلوفران جانم را بيدار ميكنم تا رهايي شان را جشن بگيرند و بر فصل سرد وجودم دريچه هاي اميد و بخشايش را باز كنند و من از تو مي خواهم كه كام مرا همواره به اعجاز نامت شيرين گرداني.

اي نقاش جان اي كه همه هستي رنگ حضور توست و تمامي آفرينش بر دستان توانا و هنرمند تو بوسه عشق ميزند از تو ميخواهيم كه ما را از خود بيني و نا سپاسي ها هجرت دهي و به سوي پرواز پروانه هاي رهايي هدايت كني و مقام و منزلت بندگان شكر گزارت را عطايم فرمايي.

پروانه نگاهم بي صبرانه نگاه مهربان تو را ميجويد تا  رها و بي ريا به آسمان كرامت و معرفت تو پر گشايد و در آبي زلال اشك و تبسم به اوج رسد و بهار پرستش تو از عشق سيراب گردد.پس اين نگاه را درياب و دعايم را مستجاب كن.

امشب قدسيان شكوه آمدن آخرين برگزيده روشنايي و مهر تو را جشن ميگيرند. آن پيامبر صلح و آن رسول مهرباني كه الهه وحي در ركابش به معراج آفتاب مي رود و بهار در طلوع تماشاي او خانه نشين ميگردد كاش شكوفه لبخند و باران نگاهش بار دگر بر جهل و شرك دلها ببارد.

كاش آن آدينه بيايد كه تكسوار عشق ((مهدي موعود)) بر قله هاي شكوهمند ظهور مي ايستد و بهار را به چشمان هزاران منتظر عاشق هديه ميكند و كاش بيايد و اشك هاي زمانه را با نسيم عدالت گسترش پاك كند و ياس هاي لبخند و شادي را به دلتنگي جانها ارمغان دهد.

سجاده سفيدم را برايت ميگسترانم و زلال باران ديدگانم را نثارت ميكنم تا مرا با درياي نگاهت به هزار چشمه عشق رهنمود سازي و به پرواز لحظه هايي بسپاري كه پروانه هاي دل از پيله هاي نياز بيرون مي ايند تا خويش را به آسمان رحمت برسانند پس اين نماز و اين سجاده را پذيرا باش.  

جمعه چهره مان را با نسيم نرگس زار گام هايش عطر باران كنبم .

پس اي عزيز هرگز مگذار آن تك سوار عشق تا پشت پنجره

دلهايمان بيايد و پديدار نگردد و ما را از ديدار سپيدش محروم مساز.

ميخواهم از خويش عبور كنم

و به سوي جاده هايي روم كه آغاز روشنايي و رستگاري است

 و در آسمان هميشه آبي اميدت ابري سپيد شوم

 و از كوههاي سنگين وسوسه بگذرم

و به آرامش نماز عشاق تو برسم

اميد آنكه پذيراي من باشي و به كرم وجودت

مهر و دوستي را به جانم هديه دهي.

خداوندا!

آنگاه كه نسيم يادت بر كويرستان جانم ميوزد

شاخه هاي خشك وجودم سرشار از نيلوفران سبز نيايش ميشوند

و ستاره اميد آينه جانم را روشن و زلال ميگرداند و مرا به چشمه سار عشق و معرفت ميرساند

 پس اي كاش همواره ياد و خاطره تو مرا لبريز بهشت عبادت كند.

 الهی !

وجود سرشار از بندگی ام را به سجاده نمازم میسپارم

و از تو میخواهم که فرصت دوباره بهاری شدن را عطایم فرمایی

 و مرا بار دگر به عشق و بنده نوازیت فرا خوانی تا تو را آنگونه که

شایسته ای تسبیح گویم و شکر گزارم.

  پروردگارا

دوست دارم

چون بهار سرشار از عشق و اميد باشم

آزو دارم

چون رودخانه ها در بستر قلبها جاري باشم

 وآسماني را ميخواهم براي بالهايي روييده ام تا بر

 شاخسارهاي اميد و زندگاني پر بگشايم و خود را به شكوه و تجلي تو برسانم

مهربانا

تمام لحظه هايمان را سبز بخواه و روزهايمان را آبي دريا ساز

 و شب هايمان را  از ستارگان اميد پر كن و شادابی بهار را به

 ايمان هميشگي ساز و لطافت شبنم هاي عشق و دوستي

 را نثار ديدگانمان كن وجانمان را جرعه جرعه از شادابي مومنانت

 سر شار كن 

پروانگی و سوختن را شناخته ام

پس پروانه شدن و شمع بودن را عطایم کن

وصال عشاق با آینه ها را دیده ام

پس عشق را نصیبم ساز

بهار را با تمام وجودم احساس کرده ام

پس سبزی نشاط و طراوت بهار را به من ببخشای.

پروردگارا:

به من آرامش ده

              تا بپذیرم آنچه را نمیتوانم تغییر دهم.

دلیری ده

        تا تغییر دهم آنچه را میتوانم تغییر دهم.

بینش ده

       تا تفاوت این دو را بدانم.

مرا فهم ده

  ای آغازگر ابدی در عشق ورزیدن

 ابتدای عشق  بندگی است و اطاعت

 پس بیاموز مرا آداب دوست داشتن و مرا تعلیم ده به عشق ورزیدن

 که تو خود مرا برای عاشقی برگزیدی و من میخواهم که در چشمه سار محبت تو غرق شوم    آنگونه که محبانت دوست داشتند و  محبت   کردند .امید آنکه پذیرا باشی.

نعمت شکرگزاری را از پرندگانت می آموزیم

 زیبایی لبخند را از بهارت یاد میگیریم

راز همنشینی با سجاده سحر را از نسیم می اموزیم

 و طعم همدلی و احسان را در تبسم کودکان آسمانت میجوییم

 امید آنکه همواره بتوانیم دلتنگی را از دلها بزداییم

ای سراسر همه نور و همه ایمان تو همانی که عشق را به جان ها هدیه میدهی تا اندوه و فریب دنیا را از دل ها بستانی و دریچه های رحمت را از سر لطف و کرم بر مسکینان نگاهت میگشایی تا قلبشان را از لحظه های هراس انگیز وسوسه و گناه برهانی .پس بر ما هم نظری افکن و برتری و لذت نماز را بر همه آرزوها و لذت ها به ما بچشان

مهربانا!

نعمت و شکر گویی و سپاسگزاری از الطاف الهیت را به ما عطاکن

  دوری از جماعت بیهوده گویان مردد را به ما ارزانی فرما

 ارزش های اطاعت از حقیقت و عدالت را به ما بفهمان

 و شیرینی عبادت و حلاوت راستگویی را به ما بچشان.