پاسخ: حکم دینی آنست که از طرف دین وضع شده (یعنی در قرآن گفته شده)، آنچه از طرف مراجع تقلید صادر میشود در فرهنگ و ادبیات مذهبی فتوی نامیده می شود. ( فتوی بمعنی نظر و نظردهی است، و استفتاء بمعنی نظر خواهی است). مثلاً وقتی یک خانواده بخواهند از قاتل فرزندشان انتقام بگیرند این حکم دین است (یعنی قرآن تعيين تکليف قاتل را که بخشش يا انتقام است به عهده بازماندگان گذاشته)، ولی وقتی دادگاهی کسی را به خاطر گوش دادن به موسیقی به تحمل ضربات شلاق محکوم می کند، این حکم، حکم دادگاه و قوانین دولت است و به دین ربطی ندارد، چون در قرآن نیست.

مراجع تقلید و قرآن

در قرآن مرجع تقلید و تقلید نمودن وجود ندارد. در مذهب چیز تقلیدی وجود ندارد. معنی تقلید اینست که هر کاری کسی کرد ما هم دقیقاً همانکار را بکنیم. و این چیزی است که آیات قرآن آنرا رد می کنند. مثلاً در سوره اسری پس از اینکه از جمله: کشتن فرزندان خود و نزدیک شدن به زنا و کشتن دیگران، و نزدیک شدن به مال یتیم نهی می کند، چنین ادامه می دهد:

اسری 36ــ 39: « وَ لا تـَقـْفُ مَـا لـَيْـسَ لَـكَ بـِهِ عِـلْـمٌ إِنَّ الـسَّـمْـعَ وَ الْـبَـصَـرَ وَ الْـفـُؤَادَ كـُلُّ أُولَـئِـكَ كـَانَ عَـنْـهُ مَـسْـئُـولاً ــــ وَلا تـَمْـشِ فِـي الاَرْضِ مَـرَحـًا إِنـَّكَ لَـنْ تَـخْـرِقَ الاَرْضَ وَ لَـنْ تـَبْـلُـغَ الْـجِـبـَالَ طُـولاً ــــ كـُلُّ ذَلِـكَ كـَانَ سَـيّـِئُـهُ عِـنْـدَ رَبّـِكَ مَـكْـرُوهـًا: و از گفتار یا نوشتار یا رد کسیکه در دسترس نیست و از آنها شناخت نداری پیروی نکن، که از شنوائی و دیدگان و احساسات، همه پرسیده خواهد شد ـــ و در زمین بزرگ منشانه راه نرو که تو نه می توانی در پهنه زمین نمودی پیدا کنی و نه می توانی به بلندی کوهها برسی ـــ بدیِ همه اینها پیش خدا ناخوشایند است».