خدای من !

اگر اطاعت امر تو نبود هرگز با کوره خاطره خویش بر ساحل دریای یاد تو گذر نمی کردم چرا که می دانم ظرف وجود من شایسته من است ، نه بایسته تو .

وکاسه دل من به اندازه ظرفیت خویش از بحر تو آب ذکر بر می دارد، ونه به وسعت بی کرانگی تو .

وکجا پای ناتوان مرا قدرت نیل به شناختگاه مقام مقدس توست ؟

خدایا!

همین که به اذن تو بر ذهن این ناپاک ، یاد پاکی مطلق می گذرد مرا بزرگترین نعمت توست وهمین که این آلوده را نام منزه تو بر زبان می رود مرا عظیم ترین لطف توست .

خدایا!

تو منزه تر از آنی که بر زبان ما تنزیه بگذری

و تسبیح تو برتر از آنست که تا اوج دلهای ما تنزل کند .

وتقدیس تو فراتر از آن که خود را به بالهای قلب ما بیالاید.

اما خدای من !

ما را به خویش خوان در هویدا ونهان واز روشنای ذکرت بر ما بتابان ،در صبح وشامگاهان .

واز زلال خاطره ات ما را بنوشان ، در آشکار وپنهان .

ونسیم یادت را بر دلهای ما بوزان ، در بهار وخزان .

خدای من !

چه دلهای سرگشته که شیفته تو گشت وچه قلبها که بی تاب ودیوانه تو شد وچه عقلها که معرفت تو را گرد هم آمد و راه به جایی نبرد .

خدای من !

دلها کجا بی یاد تو آرام می شود وقلبها کجا بی گرمای نفس تو مطمئن ؟

خدای من !

این جانهای بی قرار جز لحظه دیدار آرام وقرار نمی گیرند .

خدایا!

تو منزه هر مکانی وعبود هر زمانی وموجود در هر لحظه وآنی ، تو منادی هر زبانی ومعظم هر دل وجانی !

پناه بر تو اگر لذتی بی یاد تو نام لذت بگیرد .

و راحتی بی انس تو نام راحت پذیرد .

پناه بر تو که جان جز در جوار قرب تو روی مسرت ببیند وشغلی از طاغت مایه نگیرد .

خدای من !

تو گفتی به حق وچه صادقانه وصمیمانه که :

« ای ایمان آورندگان ! یاد خدا کنید ، زیاد وهمیشه وهر آن وهر لحظه وتسبیح وتنزیه او کنید هر صبح وشام ».

گفتنی به حق وچه صادقانه وصمیمانه که :

« یادم کنید تا از یادتان نبرم ، بخوانیدم تا دست گیرم ، رو سوی من کنید تا به سویتان بیایم ».

پس تو فرمان یاد خویش دادیم وتو نیز وعده وفا فرمودیم .

هم یاد کردن ما ، تو را لطف توست وهم یاد کردن تو ما را .

فرمودی که حضورت را در دلمان مستدام کنیم تا تو نیز از یادمان نبری .

ما عامل فرموده های توئیم ، ما به یاد تو زیست می کنیم ، تو نیز از ابر وعده خویش  باران وفا ببار وما را در نظر آر .

ای در یاد آورنده به خاطر دارندگان !

ای حضور قلب ذاکران ! ای در اندیشه آنان که در اندیشه تواند ! ای به یاد آنان که با یاد تو می زیند ! ای مهربانترین مهربانان !