خدای من !
اگر اطاعت امر تو نبود هرگز با کوره خاطره خویش بر ساحل دریای یاد تو گذر نمی کردم چرا که می دانم ظرف وجود من شایسته من است ، نه بایسته تو .
وکاسه دل من به اندازه ظرفیت خویش از بحر تو آب ذکر بر می دارد، ونه به وسعت بی کرانگی تو .
وکجا پای ناتوان مرا قدرت نیل به شناختگاه مقام مقدس توست ؟
خدایا!
همین که به اذن تو بر ذهن این ناپاک ، یاد پاکی مطلق می گذرد مرا بزرگترین نعمت توست وهمین که این آلوده را نام منزه تو بر زبان می رود مرا عظیم ترین لطف توست .
خدایا!
تو منزه تر از آنی که بر زبان ما تنزیه بگذری
و تسبیح تو برتر از آنست که تا اوج دلهای ما تنزل کند .
وتقدیس تو فراتر از آن که خود را به بالهای قلب ما بیالاید.
اما خدای من !
ما را به خویش خوان در هویدا ونهان واز روشنای ذکرت بر ما بتابان ،در صبح وشامگاهان .
واز زلال خاطره ات ما را بنوشان ، در آشکار وپنهان .
ونسیم یادت را بر دلهای ما بوزان ، در بهار وخزان .
خدای من !
چه دلهای سرگشته که شیفته تو گشت وچه قلبها که بی تاب ودیوانه تو شد وچه عقلها که معرفت تو را گرد هم آمد و راه به جایی نبرد .
خدای من !
دلها کجا بی یاد تو آرام می شود وقلبها کجا بی گرمای نفس تو مطمئن ؟
خدای من !
این جانهای بی قرار جز لحظه دیدار آرام وقرار نمی گیرند .
خدایا!
تو منزه هر مکانی وعبود هر زمانی وموجود در هر لحظه وآنی ، تو منادی هر زبانی ومعظم هر دل وجانی !
پناه بر تو اگر لذتی بی یاد تو نام لذت بگیرد .
و راحتی بی انس تو نام راحت پذیرد .
پناه بر تو که جان جز در جوار قرب تو روی مسرت ببیند وشغلی از طاغت مایه نگیرد .
خدای من !
تو گفتی به حق وچه صادقانه وصمیمانه که :
« ای ایمان آورندگان ! یاد خدا کنید ، زیاد وهمیشه وهر آن وهر لحظه وتسبیح وتنزیه او کنید هر صبح وشام ».
گفتنی به حق وچه صادقانه وصمیمانه که :
« یادم کنید تا از یادتان نبرم ، بخوانیدم تا دست گیرم ، رو سوی من کنید تا به سویتان بیایم ».
پس تو فرمان یاد خویش دادیم وتو نیز وعده وفا فرمودیم .
هم یاد کردن ما ، تو را لطف توست وهم یاد کردن تو ما را .
فرمودی که حضورت را در دلمان مستدام کنیم تا تو نیز از یادمان نبری .
ما عامل فرموده های توئیم ، ما به یاد تو زیست می کنیم ، تو نیز از ابر وعده خویش باران وفا ببار وما را در نظر آر .
ای در یاد آورنده به خاطر دارندگان !
ای حضور قلب ذاکران ! ای در اندیشه آنان که در اندیشه تواند ! ای به یاد آنان که با یاد تو می زیند ! ای مهربانترین مهربانان !
